środa, 22 października 2014

ekosreko

Zainspirowana wpisami Chudej zaczynam rozkminiać, jak bardzo ekomamą już jestem i czy już mnie wytykają na ulicy, a także czy to powód do wstydu.
Po pierwsze primo śpimy z Leonem. Głównie z wygody (bo po drugie primo karmię piersią na żądanie i zamierzam to robić dość długo), nie muszę wstawać, odkładać i odkładać i odkładać. Po trzecie primo często używam chusty, po czwarte stosuję wielorazowe pieluchy i myję obsraną dupkę wodą a nie chusteczkami, po piąte szczepię w dogodnych dla siebie terminach (Leon został zaszczepiony póki co tylko na gruźlicę w dziewiątym tygodniu życia. I nie jestem przeciwniczką szczepień, ale nie jestem też bezwolnym trybikiem, którym może potrząsać recepcjonistka z rejonowej przychodni. W dupie mam jej nawoływania, jak w domu pół rodziny zainfekowana, przyjdę, jak będziemy zdrowi).
Co więcej - staram się ograniczyć zużycie środków chemicznych na chacie, stosuję sodę, ocet i olejki eteryczne, acz orzechy i kule piorące można według mnie o kant dupy rozbić, w ogóle nie dają rady. Segregujemy śmieci, gotuję w domu, ubieram siebie i dzieci w second handach. Pijemy kranówkę i staramy się jeść zdrowo i kupowć u lokalersów
Ale ale, szczęśliwie dla naszej normalności - pampersy też są w obrocie podczas wyjazdów i w nocy. I mam wózek, z którego chętnie korzystam podczas długich spacerów. Pranie suszę w suszarce bębnowej, bo mnie wkurza wieczne pranie w salonie (ale już wody z suszarki używam do mycia podłóg). I dysponuję środkiem do mycia szyb, i płynem do płukania tkanin, bo wolę pachnące ubrania, a na twarz nakładam krem. Bo lubię. I namiętnie kupuję książki, bo wolę je mieć i wąchać, a te z biblioteki śmierdzą kurzem. Oh well.
Wszystko to robię, bo kalkuluję, bo jestem wygodna, oszczędna i leniwa. I lubię przesypiać noce. I bardzo mnie drażnią komentarze, że po co, dlaczego, to niezdrowe, chore, patologia! Przecież nikomu nigdy nie narzucałam i nie będę narzucać swojego zdania. Każdy niech swoje poletko orze po swojemu! Nie radzę innym, a już w ogóle nie oceniam. Sama robię wszystko dla dobra mojej rodziny, a nie na pokaz.
Czy to już choroba?

2 komentarze:

  1. I bardzo dobrze :) Niech każdy robi tak, jak mu odpowiada.

    OdpowiedzUsuń
  2. A bo to już taka nasza cecha narodowa wpieprzać się w czyjeś życie, mieć patent na wszystko i być specjalistą od wszystkiego !
    Ola W.

    OdpowiedzUsuń